บิณฑบาต - วิกิพีเดีย

บิณฑบาต หมายถึง  หมายครั้งแล้ว จาก บิณฑบาต ในเวลาดึกตามสถานที่ต่าง ๆ และกลับ ภายหลังจากประชุมหารือแล้วหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทั้งหมด ได้เดินทางไปตรวจสอบที่สำนักสงฆ์ดังกล่าว เมื่อเจ้าหน้าที่ไปถึง บิณฑบาต อาหารที่ใส่ลงในบาตรพระ, อาหารถวายพระ; ในภาษาไทยใช้ในความหมายว่า รับของใส่บาตร เช่นที่ว่า พระไปบิณฑบาต คือ ไปรับอาหารที่เขาจะใส่ลงในบาตร

คำว่า “บาต” มาจากภาษาบาลี ปาต หมายถึง การตก, การตกไป นิยมใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น ในคำว่า บิณฑบาต = การตกแห่งก้อนข้าว ส่วนคำว่า บาตร มาจากภาษาสันสกฤต ปตฺร  บิณฑบาต เป็นภาษาบาลี มาจากคำว่า ปิณฺฑ + ปาต แปลว่า การตกลงแห่งก้อนข้าว โดยทั่วไปคำนี้หมายถึงกิจวัตรของพระภิกษุสงฆ์และสามเณร ในพระพุทธศาสนา

คำว่า “บาต” มาจากภาษาบาลี ปาต หมายถึง การตก, การตกไป นิยมใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น ในคำว่า บิณฑบาต = การตกแห่งก้อนข้าว ส่วนคำว่า บาตร มาจากภาษาสันสกฤต ปตฺร บิณฑบาต เป็นคำยืมมาจากภาษาบาลีว่า ปิณฺฑปาต คำว่า ปิณฺฑ แปลว่า ก้อน ก้อนกลม ๆ ข้าวที่ปั้นเป็นก้อนสำหรับทำทาน ส่วน ปาต แปลว่า การตก ดังนั้น