สิ่ง - วิกิพีเดีย

สิ่ง - พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย อ เปลื้อง ณ นคร สิ่ง สิ่ง คือของที่ดำรงอยู่ในฐานะตัวมันเอง ไม่จำเป็นต้องมีอยู่จริงทางวัตถุ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นามธรรม และ นิติสมมุติ มักถือเป็นสิ่ง โดยทั่วไป ยังไม่มีข้อสันนิษฐานว่าสิ่งนั้น มีชีวิต หรือ มีอยู่ สิ่งประดิษฐ์ เทคโนโลยี ง่ายๆ ภาพและความพันเกี่ยวของสรรพสิ่ง ลาดับการเรียนรู้ 1) รวบรวมองค์ความรู้ที่ได้จากการเรียนรู้ธรรมชาติแห่งชีวิต 2) เรียนรู้ธรรมชาติของปัจจัยชีวภาพอื่นที่เข้ามา

สิ่ง ประดิษฐ์ จากกะลามะพร้าว แบบ ง่ายๆ สิ่ง ที่ มี อยู่ ที่ ครอบ ครอง อยู่ แต่ ไม่ ได้ เป็น เจ้าของ สิ่ง ที่ มี ใด ๆ ได้ แท้จริง เลย หลัก ธรรม ของ ชีวิต ที่ หมุน วน อยู่ นั้น มี เกิด แก่ เจ็บ ตาย