หอมเป ภาษาอีสาน

หอมเป ภาษากลาง  หอมเป ภาษากลาง ผักชีฝรั่ง ถิ่นกำเนิด ภาคเหนือเรียก หอมป้อม ภาคอีสานเรียกหอมเป กลางใบ เป็นผักชีที่ใช้กว้างขวางที่สุด ทั้งใช้ใบแต่งกลิ่นอาหารไทย เช่น ลาบ ก้อย ผักชีฝรั่ง ผักชีใบ  ผักหอมเป #อีสานออนซอน #สาวน้ำยืน ขอขอบคุณ คุณแม่จรรยวรรธน์ หิมะคุณ บ้านหนองกินเพล ต หนองกินเพล อ วารินชำราบ จ

บักผีผ่วน ภาษากลาง หอมเป ภาษากลาง ชื่อท้องถิ่น : ผักชีดอย ผักจีดอย ผักจีฝรั่ง หอมป้อมกุลา หอมป้อมกูลวา ห้อมป้อมเป้อ ผักหอมเทศ ผักหอมเป ชื่อวิทยาศาสตร์ : Eryngium foetidum L ชื่อวงศ์ : Apiaceae  ผักชีฝรั่ง ถิ่นกำเนิด ภาคเหนือเรียก หอมป้อม ภาคอีสานเรียกหอมเป

หอมเป ภาษาอีสาน หอมเป ภาษากลาง ขอบใบมีรอยหยักเหมือนใบเลื่อย จึงเรียกกันว่าผักชีใบเลื่อย ท้องถิ่นอื่น ๆ ก็มีชื่อเรียกที่แตกต่างกันไป เช่น หอมเป หอมป้อมเป้อ ผักหอมเทศ เป็นผักที่มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว  ผักหอมเป - สะออนเด้ หอมเป ภาษากลาง หอมเป แปลว่าอะไร ความหมายของคำว่า หอมเปในภาษาอีสานและตัวอย่างประโยคที่มีคำว่าหอมเป หมายถึงอะไร แมลงพลัด ภาษากลาง ผักหอมเป