เสลา : ต้นไม้ทรงปลูกในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ สวรรควรนายก

เสลา  เสลา หรือ เกรียบ,ตะเกรียบ,ตะแบกขน,อินทรชิต,เสลาใบใหญ่ · ชอบแสงแดด 100% · รดน้ำ 1 -2 วันครั้ง เพราพืชชนิดนี้ต้องการน้ำและความชื้นมากพอสมควร · ชอบดินร่วนซุย เสลา ชื่อวิทยาศาสตร์ : Lagerstroemia tomentosa ชื่อเรียกอื่น : เสลาเปลือกบาง เส้า เส้าขาว ชื่อวงศ์ : LYTHRACEAE การกระจายพันธุ์ : พบทั่วไปตามป่าเบญจพรรณ ที่ระดับความสูง 600-

เสลา เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบมีความสูงเฉลี่ย ๑๐ – ๒๐ เมตร ชอบแสงแดดและทนแล้งได้ดีเปลือกลำต้นมีสีเทาเข้มเกือบดำ ผิวขรุขระ มีรอยแตกเป็นร่องยาวตื้น ๆ ปลายกิ่งย้อยห้อยลง ใบค่อนข้างหนา มีขนนุ่มทั้งสองด้าน ต้นเสลา ต้นไม้ที่อ่านออกเสียงว่า “สะ-เหลา” มีชื่อภาษาอังกฤษว่า Thai bungor ในบ้านเราเรียกชื่อแตกต่างกันไป เช่น ต้นตะเกรียบ ต้นตะแบกขน ต้นเสลาใบใหญ่ และต้นอินทรชิต

ชุดดิน ทับเสลา Series Tas กลุ มชุดดินที่ 48 การจําแนกดิน Loamy-skeletal, mixed, superactive, isohyperthermic Ultic Haplustalfs สภาพพื้นที่  ต้นเสลา หรือ สะ-เหลา มีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “ต้นอินทราชิต” ต้นไม้ผลัดใบที่มีขนาดกลางไปจนถึงขนาดใหญ่ โดยต้นเสลาเป็นพันธุ์ไม้พระราชทานปลูกเพื่อเป็นมงคลแก่ชาวจังหวัดนครสวรรค์