แคโรทีน - วิกิพีเดีย

เบตาแคโรทีน เป็นรงควัตถุที่ให้สีเหลืองส้มในผักและผลไม้ เช่น แครอต มะละกอ ฟักทอง มะม่วง เป็นต้น เป็นสารต้านออกซิเดชันชนิดหนึ่ง ซึ่งช่วยทำให้สุขภาพดีในระยะยาว

ตัวออกซิไดส อนุมูลอิสระเปอร ออกซี และอื่นๆ เป นสิ่งสําคัญในการวิเคราะห การสลายตัวของแคโรทีนอยด เนื่องจากปฏิกิริยาออกซิเดชัน Carotenoid

แคดเมียม นอกจากหน้าที่หลักของ “เบต้าแคโรทีน ” จะเป็นสารตั้งต้นของวิตามินเอที่ช่วยบำรุงสายตา ทำให้การมองเห็นดีขึ้นแล้ว ยังช่วยยับยั้งอนุมูลอิสระ

แคลเซียมฟอสเฟต เบตาคาโรทีน,เบต้าแคโรทีน เพิ่มคำศัพท์ ทราบความหมาย