แอลคีน - วิกิพีเดีย

แอลคีน - วิกิพีเดีย แอลคีน แอลคีน คือ สารประกอบไฮโดรคาร์บอนที่มีพันธะคู่อยู่ในโมเลกุล 1 พันธะ นอกนั้นเป็นพันธะเดี่ยว จัดเป็นสารประกอบไฮโดรคาร์บอนชนิดไม่อิ่มตัว ในทำนองเดียวกับแอลเคน แอลคีน แอลคีน เป็นสารประกอบไม่อิ่มตัว เพราะภายในโมเลกุลของแอลคีนมีพันธะคู่ระหว่างอะตอมของ C หนึ่งพันธะ มุมพันธะมีค่าประมาณ 120 o

แอลคีน แอลคีน สารประกอบไฮโดรคาร์บอนที่โมเลกุลประกอบด้วยพันธะคู่ระหว่างคาร์บอนคาร์บอน 2 อะตอมเรียกว่า ไฮโดรคาร์บอนไม่อิ่มตัว

แอลคีน แอลคีน เป็นสารประกอบไม่อิ่มตัว เพราะภายในโมเลกุลของแอลคีนมีพันธะคู่ระหว่างอะตอมของ C หนึ่งพันธะ มุมพันธะมีค่าประมาณ 120 o เช่นเดียวกับแอลเคนและแอลคีน แอลไคน์ยังมีอนุกรมที่เหมือนกันของมันเอง กล่าวคือ ลำดับชั้นของสารประกอบพื้นฐาน ซึ่งมีพันธะสามเพียงหนึ่งพันธะเท่านั้นที่จำแนกตามจำนวนอะตอมของคาร์บอนที่เพิ่มขึ้นในโครงสร้าง